Róża stała w wielkim oknie domu na przedmieściach i powtarzała sobie bezgłośnie te słowa, jakby ich wypowiedzenie mogło sprawić, że się urzeczywistnią. Co było oczywiście bardzo naiwne. Tak jak naiwnością było czekanie w tym oknie z nadzieją, że na podwórku zaroi się zaraz od policjantów. Albo gapienie się w sufit i nasłuchiwanie, czy już nadlatują…
Patrzyła na ocean i zastanawiała się, po co on jest? Patrzyła na ląd – i myślała: dlaczego jest ląd? Czemu jest wszystko to, co jest, a dlaczego czegoś nie ma? Wyobraźcie sobie ludzkość w jakieś odległej przyszłości. Ale niech to nie będzie przyszłość futurystyczna z postępem technicznym, raczej świat po jakiejś katastrofie – na przykład…
Roksana zabiegana. A raczej rozbiegana. Żywe srebro można powiedzieć. Taka prawdziwa myszka, której wszędzie pełno. Jakiś czas temu poznaliśmy Franciszka strachliwego myszka, który raczej bał się wyściubić nosek z norki (co też charakteryzuje mysie stworzenia), a dziś czytamy o bardzo żwawej i energicznej Roksanie. Roksana, która pierwsza kończy śniadanie (Jestem po śniadaniu, kiedy inni dopiero…
Książką Damy, dziewuchy, dziewczyny. Historia w spódnicy Anna Dziewit-Meller udowadnia, że historią można się bawić. A z postaci wydawałoby się zapomnianych i nieodgrywających tak ważnej roli w tworzeniu historii można stworzyć zabawną lekcję. Autorka zbudowała swoją opowieść na filarach – bo czymże są w historii ludzie, jeśli nie filarami. U Dziewit-Meller filary to kobiety. I…
Ale muuuuło czytać o Mamie Mu i Panu Wronie w komiksach! Tak, muuuło. Ci, którzy znają bajkę o rezolutnej krowie i obrażalskiej wronie wiedzą o co chodzi. Ci, którzy jeszcze tej bajki nie znają mają teraz doskonałą okazję do poznania dwójki sympatycznych bohaterów żyjących w gospodarstwie (i okolicach). Do formy komiksowej dojrzewaliśmy kilka lat, za…
Pamiętam z dzieciństwa powiedzenie dorosłych dotyczące dwóch takich samych rzeczy, dwóch podobnych ludzi czy rodzeństwa, będące też swego rodzaju kpiącym porównaniem bajek współczesnych i tych z przeszłości. Jacek i Agatka byli synonimem podobieństwa, siermiężności i szarej przeszłości. Ja Jacka i Agatkę znałam już tylko z opowieści, nie ze szklanego ekranu. Później przyszedł czas na wierszyki,…
